مقایسه پیش آگهی اعمال جراحی سینوس پیلونیدال در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد در سالهای ۱۳۹۱-۱۳۸۳

مقدمه: بیماری پیلونیدال شیوع رو به افزایشی دارد ( 26نفر از هر 100000) و عمدتا محدوده سنی 40-18سالگی را درگیر می کند. با توجه به اینکه محدوده سنی مذکور بهینه ترین زمان فعالیت اجتماعی و اقتصادی افراد می باشد، برآن شدیم که به ارزیابی پیش آگهی بیماران تحت جراحی سینوس پیلونیدال بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد در سالهای 1391-1383 بپردازیم. مواد و روش ها: در قالب مطالعه همگروهی تاریخی ابتدا با مراجعه به واحد بایگانی بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد و دریافت پرونده و شماره تماس بیماران مذکور تحت اعمال جراحی سینوس پیلونیدال (به سه روش مطرح) ، متغیرهایی چون سن، جنس، شغل، سابقه ابتلا به بیماریهای مشابه، روش جراحی به کار رفته، عوارض پس از درمان صورت گرفته و ... مورد بررسی و تحلیل آماری قرار خواهند گرفت . بحث و نتیجه گیری: در پایان مطالعه گزارش گردید که بیشترین عوارض پس از درمان سینوس پیلونیدال ،مربوط به روش جراحی باز بوده است. منجر به فاصله گرفتن بیش از حد بیمار از فعالیت های اجتماعی و اقتصادی نیز می گردد. یافته ها: تمامی بیماران تحت درمان با روش بسته با درن و یا بخیه در مقایسه با روش باز( حدود 50 درصد) رضایت بالا را مطرح کردند(04/0=p در بیماران مونث و002/0=p در بیماران مذکر). همچنین شایعترین عارضه مطرح در روشهای درمانی بسته، خونریزی از موضع بود. در حالی که در جراحی باز عمده بیماران از درد طولانی مدت موضع و در ادامه به ترتیب از عفونت موضع، خونریزی و عود سینوس پیلونیدال شاکی بوند(024/0=p در بیماران مونث و000/0=p در بیماران مذکر).